Ik voel me rot.
Eigenlijk voel ik me zo rot, dat het te moeilijk is om je dit te vertellen.
Trouwens, wat kun jij doen? Je kunt mijn probleem niet wegnemen.
Dus kan ik je beter niet lastigvallen.
Herkenbaar?
Ik vermoed van wel.
Laatst zag ik een inspirerend filmpje. Een man vertelde over een vriendin die een akelige week achter de rug had. Toen hij dat hoorde, vond hij dat natuurlijk heel rot voor haar – maar hij voelde ook iets anders: frustratie. Waarom had ze niks gezegd? Hij had er voor haar willen zijn! Dus hij sprak haar daar op aan, gaf aan dat ze hem altijd mocht bellen of appen, dag en nacht.
“Ik héb je iets gestuurd,” zei ze.
Hij schrok. Shit, ze had iets gestuurd en hij had het niet serieus genomen, niet gezien of vergeten? Dat zou echt vreselijk zijn. Nieuwsgierig scrolde hij door hun WhatsApp-gesprek en hij vond haar berichtje:
“Hee! Zin om langs te komen?”
Meer had ze niet kunnen sturen. Het was te moeilijk om de echte woorden uit te spreken.
Maar hoe moest hij dat weten? Dit berichtje, wat een kreet om hulp bleek te zijn, leek op de honderden andere berichtjes die ze eerder had gestuurd en die geen wanhoopskreet waren geweest. Dus hoe kunnen we elkaar écht bereiken als het even niet gaat?
Diezelfde man las een wetenschappelijk onderzoek waaruit bleek dat wanneer je je rot voelt – verdrietig, down of alleen – je je na een gesprekje van slechts 8 minuten met een vriend(in) al beter voelt. Nee, je problemen verdwijnen niet als sneeuw voor de zon, maar dat hoeft ook niet. Het nare gevoel wordt echter wel een stukje draaglijker. Acht minuten. In acht minuten.
Dat zette hem aan het denken. Hij en zijn bestie maakten een afspraak: wanneer een van hen zich rot voelt, ze de ander missen, of gewoon even behoefte heeft aan een luisterend oor, dan sturen ze één simpel berichtje: “Hee, heb je 8 minuten?”
Helder en duidelijk. Het betekent niet dat er paniek is, maar wel dat de steun van de ander meer dan welkom is. Dat een momentje van steun en troost gewaardeerd wordt. En laten we eerlijk zijn… iedereen heeft wel 8 minuten voor een goede vriend of vriendin. Zelfs als je midden in een meeting zit, ergens op bezoek bent of onderweg bent naar iets belangrijks. Acht minuten is te overzien. Je kunt even naar buiten lopen, een momentje voor jezelf nemen, of desnoods zeggen dat je naar het toilet moet. Acht minuten is altijd in te plannen. In ieder geval voor iemand die je dierbaar is. Steun, support, aandacht, troost. En dat alles in 8 minuten.
En het mooie is: het hoeft niet groots te zijn. Soms zijn het juist de kleine gebaren die het meest troosten. Een kort telefoontje. Een kop thee samen. Een simpel berichtje om te laten weten dat je er bent. Of een klein gebaar, iets tastbaars dat zegt: Ik denk aan je. Een knuffeltje voor in een broekzak, een kaartje met een lieve boodschap – iets om vast te houden op moeilijke dagen.
Want soms is het niet de oplossing die telt, maar de wetenschap dat je niet alleen bent. 💛
Ken je iemand die iets akeligs heeft meegemaakt en nog vol aan het verwerken is? Een lief bedoeld cadeautje dat zegt: ik begrijp je, ik ben er voor je en ik wil je een steuntje in de rug geven… het kan een wereld van verschil uit maken. Het brengt troost, geeft kracht, kan een hart onder de riem betekenen voor jouw dierbare in een moeilijke tijd.
